Kutuhalapoti (कुतूहलापोटी)- Anil Awachat Marathi Book katha-kadambari (Novel) Samakaleen

Kutuhalapoti (कुतूहलापोटी)- Anil Awachat Marathi Book katha-kadambari (Novel) Samakaleen

मनोगत

▶ मला अनेक गोष्टींचं आश्चर्य वाटतं.

मी एकदा लोणावळा स्टेशनवर उभा होतो. धो धो पाऊस कोसळत होता गाडी स्टेशनात शिरत होती. पावसात भिजणारं इंजिन दिसलं. मागे जोडलेली लांबच लांब गाडी. मला आश्चर्य वाटलं. एवढंसं इंजिन एवढी भलीमोठी गाडी कसं काय ओढतं? एकेक डबा म्हणजे केवढा जड ! शिवाय त्यातल्या माणसांचं वजन. सरासरी पन्नास किलो वजन धरलं तरी केवढं वजन ! वास्तविक यामागचं सगळं शास्त्र माहीत होतं. जेम्स वॅटचा प्रयोग, त्यातनं आलेली वाफेची इंजिन, मग डिझेलवरची इंजिनं, ती कशी चालतात याची ढोबळ कल्पना वगैरे सारं माहीत होतं, तरी आश्चर्य वाटणं थांबलं नाही.

पक्ष्याचं पीस पडलेलं दिसलं की घेतलंच उचलून. असं पीस किती वेळा दिसतं, तरी प्रत्येक वेळी उचलून घ्यावंसं वाटतं. त्याच्या कडेवरून अलगद हात फिरवायचा. अगदी दरवेळी. काय ते आश्चर्य! किती सूक्ष्म धागे ! तेही पोकळ. पिसातलं सगळंच पोकळ. थेट मधल्या दांडीपर्यंत किती हलकं ! आपल्या नेहमीच्या काट्यावर वजन करायला ठेवलं तर वजनच होणार नाही. त्यासाठी स्पेशल काटाच लागणार. पीस वरून पडताना तुम्ही पाह्यलंय ? अहो, असं तरंगत तरंगत, झुलत झुलत येतंय खाली, की जमीन येऊच नये वाटावं. असंच अलगद खाली खाली यावं. पण नाजूकपणावर जाऊ नका. काय ताकद असते त्या पिसांनी बनलेल्या पंखांत ! कुठल्या कुठे जातोय तो पक्षी ! पार सैबेरियातले पक्षी इकडे येतात, म्हणजे बघा.

तसंच झाडाचं पानही. कितीदा निरखून पाहिलेलं असतं. पानातल्या शिरांकडे पाहत राहावं किती वेळ. हळूहळू आपण नदीच्या प्रवाहात वाहतोय असं वाटतं. पानाची मुख्य शीर आणि वरचं जाळं पाहिलं तर तेही एक झाडच दिसतं. वा वा, झाडात झाड ! प्रत्येक पान म्हणजे एक लहानसं झाडच. प्रत्येक झाडाच्या पानाचा हिरवा रंग किती वेगळा ! पोपटी ते डार्क काळपट हिरवा. अमेरिकेत फॉल सीझनमधील पिवळी, तांबडी, जांभळी झालेली झाडं पाहिलेली होती. मी बापू (महाजन सरां) कडून माझ्यापुरतं वनस्पतिशास्त्र शिकलेलो. हिरव्या पानातलं क्लोरोफिल अन्न कसं निर्माण करतं वगैरे त्यांनी सांगितलेलं.

Available at Ksagar Book Centre  on www. ksagaronline.com

 call on 9545567862 /02024453065